انواع مختلف فولاد

 

فولاد بور

فولاد بور از سختی بالایی برخوردار است (قابلیت آلیاژ فلزی که در اثر حرارت دادن به آن سخت شود) و استحکام دارد. بور وقتی به فولاد کاملاً اکسیده شده ، به ویژه فولاد کم کربن کم اضافه می شود ، این فولاد را بدون از بین رفتن خاصیت انعطاف پذیری (توانایی کشش مواد در کشش) ، قابلیت شکل پذیری (قابلیت شکل گیری مواد) و ماشینکاری (این قابلیت به آن می دهد). سهولت کار با آن می توان یک فلز را به یک سطح سطح قابل قبول پردازش کرد). بور معمولاً در این فولاد در محدوده 0.003-0.005 درصد اضافه می شود.

 

فولاد کربن

کربن در حالت دوگانه عمل می کند وقتی که از فولاد آلیاژی شود. افزودن کربن به فولاد ، سختی قابل دستیابی را کنترل می کند و به سختی قابل توجهی از فولاد می افزاید. فولاد کربن سختی پذیری را بهبود بخشیده است. این فولادها در کاربردهای با اهمیت کمتر در محیطهای بدون خوردگی مورد استفاده قرار می گیرند و معمولاً از گرما استفاده نمی شوند. درصد کربن در فولاد کربن معمولاً در محدوده 0.06-0.90 درصد نگه داشته می شود.

 

ویدیوی روز

استیل ضد زنگ کروم

فولاد کروم از سختی و مقاومت بالایی در برابر خوردگی و اکسیداسیون برخوردار است. این فولاد می تواند در برابر درجه حرارت بالا مقاومت کند و از مقاومت بالایی در برابر سایش برخوردار است. فولاد کروم می تواند شکننده و حاوی کروم در بازه 0.15 درصد و بالاتر باشد.

 

فولادهای کرومیوم - مولیبدن

كروم و مولیبدن هر دو به طور جداگانه به سختی فولاد آلیاژی می افزایند. این فولاد در برابر خوردگی و اکسیداسیون بسیار مقاوم است. این می تواند در برابر درجه حرارت بالا مقاومت کند و در برابر سایش مقاوم است. مولیبدن در فولاد سختی را در محدوده مورد نیاز حفظ می کند و قدرت کار در دمای بالا را افزایش می دهد. مقدار کروم موجود در این فولاد بین 0.40 تا 1.10 درصد نگه داشته می شود و مولیبدن بین 0.08 تا 0.25 درصد است.

 

فولاد نیکل-کروم

فولاد نیکل-کروم از سختی پذیری بالایی برخوردار است. این فولاد به دلیل کروم در برابر خوردگی مقاوم است و در برابر اکسیداسیون و سایش مقاومت سایشی بالایی دارد. استحکام دمای بالایی دارد و در سطح کربن مشخصی مقاومت بسیار بیشتری را ارائه می دهد. مقدار نیکل در فولاد نیکل-کروم بین 3.25 تا 3.75 درصد و میزان کروم 1.25 تا 1.75 درصد است.

 

فولاد کروم-وانادیوم

فولاد کروم وانادیوم از مقاومت بالایی برخوردار است. در برابر خوردگی و اکسیداسیون مقاوم است ، مقاومت در برابر درجه حرارت بالا و مقاومت در برابر ساینده دارد. کروم و وانادیوم هر دو باعث افزایش سختی می شوند و وانادیوم رشد دانه را در طی عملیات حرارتی مهار می کند. دامنه آلیاژی کروم در فولاد کروم-وانادیوم 0.80 تا 1.10 درصد و میزان وانادیوم 0.15 درصد و بالاتر است.

 

استیل با مقاومت بالا

فولاد با استحکام بالا به طور خاص از فولادی ساخته شده است که از مقاومت بالایی برخوردار است و می توان در دماهای بسیار بالا روی آن کار کرد. این فولاد برای کاربردهای خاص در جایی که قدرت نیاز اصلی است مناسب است. معمولاً ترکیب کلی مقاومت دمایی بالا؛ کربن (0.27 تا 0.38 درصد) ، منگنز (0.60 تا 0.90 درصد) ، سیلیکون (0.40 تا 0.60 درصد) ، کروم (1.0 تا 0.90 درصد) ، نیکل (1.85 تا 2.0 درصد) ، مولیبدن (0.35 تا 0.40 درصد) و وانادیوم ( 0.05 تا 0.23 درصد).

 

فولادهای درجه حرارت بالا

فولاد درجه حرارت بالا برای کاربرد در لوله های دیگ بخار ، مخازن تحت فشار و توربین های بخار در جایی که عملکرد درجه حرارت بالا لازم است طراحی شده است. این فولادها در دمای بالا در برابر تخریب مکانیکی و شیمیایی بسیار مقاوم هستند. ترکیب معمول فولاد با دمای بالا شامل کربن (0.28 تا 0.50 درصد) ، منگنز (0.45 تا 0.90 درصد) ، سیلیکون (0.15 تا 0.75 درصد) ، کروم (0.80 تا 1.50 درصد) ، نیکل (0.25 تا 0.50 درصد) ، مولیبدن (0.40 تا 0.65 درصد) و وانادیوم (0.20 تا 0.95 درصد)